Schadeherstel voor Karst Zijlstra

Schadeherstel voor Karst Zijlstra

De Gazelle mountainbike van Karst Zijlstra, waar hij in het verleden wedstrijden mee heeft gereden, heeft door een ongelukje twee venijnige deuken opgelopen in het Reynolds 853 frame. Reynolds 853 is een hoogwaardige buizenset die ontwikkeld is om TIG gelast te worden. Deze staalkwaliteit wordt zelfst sterker door het lassen, het is lucht-hardend, de treksterkte neemt toe bij afkoeling aan de lucht. Dit in tegenstelling tot de Reynolds 531 buizenset, die ontwikkeld is om met lugs gesoldeerd te worden.

Het gaat hier om een harde staalsoort met een erg hoge treksterkte (1250-1450 N/mm2 , 145 kg aan een draad van 1.13 mm rond). Dit bemoeilijkt het uitdeuken en zoals al snel bleek was dat onmogelijk. De methode van een staaf lassen op de deuk en daaraan trekken door middel van een slaggewicht, gebruikelijk in de autobranche, werkt niet. De plaat is te hard en de deuken te scherp, de staaf breekt uit en laat een klein gaatje achter in de buiswand.

Het gaatje wordt netjes dicht gelast en we gaan over op plan B: oplassen. Dit als alternatief voor het snellere maar puur estetische plamuren. Door de deuken te vullen met opgelast staal krijgt de buis weer zijn oorspronkelijke stabiliteit terug. Zijn capaciteit om drukkrachten te verwerken zal grotendeels hersteld worden. Om niet te veel warmte in het materiaal te brengen wordt na iedere drie proplassen even gewacht om de warmte weg te laten vloeien. De scherpe 'rug' tussen de twee deuken wordt gemarkeerd, omdat daar later niets weggeslepen mag worden.

Na het oplassen is het tijd voor het wegschuren van het overtollige lasmateriaal. Ik doe dat met een lamellenschuurschijf op een haakse slijper. Schuren met een dergelijk apparaat aan een buis met een wanddikte van 0.5 mm is een precies klusje. De buis wordt niet 100% glad geschuurd, dit zou ten koste gaan van de wanddikte.

Na het schuren met schuurschijf en schuurlinnen worden de laatste oneffenheden weggewerkt met 2-komponenten plamuur. Weer schuren en vervolgens breng ik een aantal lagen primer aan.

Met waterproof schuurpapier korrel 600 schuur ik de overgangen naar de originele lak glad. Daarna begint het spuiten van de aflak. Tussen de lagen door weer schuren met korrel 600 en na de laatste laag nogmaals schuren met versleten korrel 800. Polijsten met pasta en een schone doek en klaar is kees! De 'rug' blijft in de spiegeling zichtbaar, hij stak ook uit ten opzichte van de buisdiameter. De deuken zijn verder nagenoeg onzichtbaar 'weggepoetst'. Missie voltooid!